Social Icons

Sabtu, 01 Desember 2012

CIMPLUNG


Hmmmm.... 
Nek krungu kata "cimplung" dadi kepengin balik kampung..
ana sing ora ngerti cimplung?? cimplung kuwe panganan khas kang somawangi..

nang somawangi akeh sing gawe cimplung soale akeh wong nderes. biasane sing di gawe cimplung kuwe lobak,gedang,kimpul,krambil,karo liya liyane..tp sing paling sering biasane lobak.

carane gole gawe cimplung gampang banget... mung gari di cemplungna badeg.
pokoke rasane maknyus banget lah...legi,gurih.


biasane nyong mangan cimplung di wei nang tanggane...mamake nyong ora tau gawe cimplung soale ora ana badeg,bapaku ra nderes sih.

nggo koe-koe pada sing urung ngerti rasane cimplung,urung tau nicipi cimplung kuwe kaya apa rasane..
monggo pada dolan bae maring desa somawangi,mesti akeh wong gawe cimplung.




BADA NANG SOMAWANGI



kepungan nang langgar
nang ngarep langgar kiye





Kiye foto nang langgare nini merta dong bada...
biasane  nang desa somawangi nek bar bada pada nganakna kepungan nang langgar.

tapi sayang bada wingi nyong ora balik dadi ora teyeng melu kepungan nang langgar,,ora teyeng riaya nang lapangan,,ora teyeng ketemu rama biyung. 

jere ya nang lapangan ana dangdut rame bgt,nyong ya ra nonton

waduuuuuuuuuhhh.. nelangsa banget bada nang jakarta dewekan,ora ana batire. bener-bener sepi njepipi
dewek emplek nang jakarta,kaya wong ilang. 

tapi ora papa lah lagi berjuang nggo masa depan sing lewih apik..,moga-moga pengorbanane nyong ora sia-sia, amiiiiiiiiin
 Kiye video wong mangkat riaya,di klik bae

Jumat, 30 November 2012

ABOUT ME

Hi.. What's up ..??
before I start to share.. I'm going to introduce myself.

I'm yoko
I am originally from somawangi,but now I live in jakarta.
My home is next to intersection gunung pogog.



This is my FB, Don't 4get to add this.

This is group of somawangi facebookers

belagu banget ya??? panganane krekel be bahasa inggrisan

oke deh langsung aja..sebenernya ini blog ga jelas, karena ini adalah blog pertama saya dan saya sedang belajar membuat blog.

saya mau sedikit bercerita

This is my house..I always miss it.
Di desa  ini, beberapa tahun yang lalu saya di lahirkan dari ayah bernama sutrisno dan ibu bernama sariyem.. saya punya adik perempuan bernama winda dwi astuti.

kami hanyalah keluarga kecil,tapi saya sangat bahagia memiliki mereka.sejak saya lahir sampai lulus SMK saya tinggal di desa somawangi,kemudian setelah lulus saya pergi merantau ke jakarta, sekedar berusaha untuk merubah nasib agar lebih baik,tapi sampai sekarang nasib saya belum berubah hehe.. tapi tetep bersyukur berapapun rejeki yang Allah berikan buat saya.

dalam hidup ini saya tidak punya target yang muluk-muluk,, saat ini saya hanya ingin membuat orang tua saya bahagia,terutama ibu saya.. saya ingin membuat mereka bangga dengan apa yang saya capai.
sampai sekarang saya belum berhasil mewujudkannya but I'll always try to make them happy and proud of me..I love them so much especially my mom, she's my guardian angel,,,,
she always gives me attention and never stops loving me.

kadang saya merasa tidak berguna karena sampai sekarang saya belum bisa memberikan apa-apa buat keluarga,saya merasa saya tidak bisa membahagiakan mereka, 

yang bisa saya lakukan saat ini untuk kedua orang tua saya adalah mendo'akan mereka,setiap habis shalat saya tidak pernah lupa mendoakan mereka. 

dan semoga 2 tahun lagi saya bisa membuat mereka tersenyum dan bangga dengan apa yang saya capai.

I promise..I'm gonna make my parents proud of me..

I love you mom.. and also you dad.






Di panti asuhan bekasi bersama teman kuliah
Di puncak bersama teman2 di sanyo